İçimdeki Kadın
Suskunluğa büründü hatıralar
Kalın duvarlar ardında üzerleri örtülü Bir kadın koşuyor içimde Çığlık çığlığa Ellerinde yüreği, kanı revan içinde Dışım sessizlik, içimde öfkeler büyüyor İçimdeki kadın ağlıyor Elinden alınmış senelerine, günlerine Gündüzlerine, gecelerine ağlıyor Ama dimdik başı Sevdalı yüreğinde Kirletilmiş duyguları O ağladıkça arınıyor Derinden sarsılmış inançları Kim bilir belki suçlu Kim bilir belki zayıf Kim bilir belki pişman Değmeyecek birine harcadığı zaman... Oradan oraya koşuyor kadın Çığlıklarını duyan olmuyor İçimde depremler oluyor İhtilaller kopuyor Kadın acı içinde Kadın mütemadiyen ağlıyor Yüzümdeyse o bilindik maske. Sümbül İLYAS |
saygı ve sevgilerimle........mutlu ol mutlu kal