Aynadaki aksımı silerken ellerimle,
Kaybolan gölgemdeki hüzün düşlerimiydi.
Titriyordu ellerim boşluğa uzanırken,
Zor geldi tutabilmek elim yokluğa değdi…

Ömrümde teğet geçti mutluluk her günüme,
Kahkahadan vazgeçtim razıydım tebessüme,
Hani hep diyordum ya olsan benim yerime,
Yanmak ne kelimeydi kan damlar ciğerine…

Şunun şurası ne ki küçük bir aşk yarasıydı,
Sızıları yetmezken birde içe kanasın,
Hasretten yanan gönlün ağlıyorken anası,
Can kendine mi yansın, yoksa sana mı yansın…

Her gecemde dolunay karanlığa bürünsün,
Karanlıkta ışığı ta karşıdan görünsün,
Yıldızlar yere yağsın gökte durmak yerine,
Hadi gel çıkıverek mutluluğun seferine…

Ağustosta aşıklar maşuklara üşüsün,
Gönlümün arzususun hayalimin düşüsün.
Alnına yazılmayan silinsin tüm defterden.
Hayaline düşmeyen bırak düşüne düşsün…

DUDU BAYRAM EYEOĞLU/ANKARA