Sonumuz Neden Böyle
Dün gece kapından geçtim
Gecenin yarısında Sessizce süzüldüm karanlıkta Gözyaşlarım süzüldü yanaklarıma Ama sustum duyarsın diye Sigaramı da yakmadım Sessizce süzüldüm sadece Kapalı perdelerin ardına odaklanmıştı gözlerim Belki diye umdum ve sustum Süzülen gözyaşlarımla boğuştum Her geceki umut kırıntılarıyla karşılaştım yollara serpilmiş dağılmış Tekrar baktım pencereye doğru Küçük bir umut kırıntısıyla Süzülen gözyaşlarımla sessizce yürüdüm Yine umutlarımı serperek Karanlığın içinde köşeyi döndüm Nasılsa duymayacaksın artık Ağladım hüngür hüngür Tüm umutlarımı süpürdü gözyaşlarım Beni bir meçhule sürdü bir zamanlar sevgi vardı Yaşamın içinde sonsuz mutluluk Şimdi elimde bir soru kaldı Sonumuz neden böyle oldu |