KAYBEDENLER BİLİR
K aybettim verdigim savaşı,
A yıp mı ? yoksa sen söyle günah mı ? Y anlışmıydı hayatım yalan mı ? B ir gün zaman gelir belki sevgili, belki dost niyetine E vellinden kurdugum hayelle nasipse kavuşuruz eşşsiz sevgiyle amma velakin, D eniz kuma karışmadan, nehir suyu kurumadan, et turnakdan ayrılmadan, E rtelendi hayat diye kırma UMUT’larımı, geç kalmadan be sevgili, N eden diye sorma bilemezsin..! L akin anlamıyor halimden ne yar, ne arkadaş, E bediyen sevecegim bundan gayrı, R üku secdesiz kalmadan, B ir gün dönecegim eskisi gibi, İ şte böyle yaşadıgım hayat, L al eyledin beni yalnız kalem konuşur, oysa ki ; İ stanbul gibi büyüktü aşkımız bu yürek bekleyecek dönmessen eger R ahmet yeli esecek..! (bir arkadaşımla ortak şiirimdir ) UMUT ARIN |