Gel gör eserini.
Seni unutmak için,gidiyorum her gün meyhaneye.
Resmin karşımda,kaldırıyorum kadehimi,şerefine. Aklıma geliyor,seninle mutlu günlerimiz. Sesleniyorum meyhaneciye,bir şişe daha diye. Çıkıyorum meyhaneden,elimde içki şişesi. Hava soğuk,yakıyor içimi,hasretinin ateşi. Yürüyorum,yavaş yavaş,meçhule doğru. Beni sen yarattın,gel gör şimdi eserini. Yatıyorum her gece,sarılarak hasretine. Konuşuyorum,bendeki,yırtık resmin ile. Gözlerimden gitmiyor,hiç bir zaman hayalin. Yaşamak istemiyorum, böyle perişan halde. |
içtiğim sensin aslında
ben sevdanın sarhoşuyum
bir gün
rastlarsan eğer şu garibe
senin eserinim
ne olur, gülüp geçme halime
biliyorsun işte kendini
sebeplerin yeganesi içinde gizli
her adımda yaylar çizen gölgem
inan bana
adını yazacak okumayı bilse...A.B...
Özelden genele harika bir seslenişti şiirin. Tebrik ediyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum...