AKŞAM OLMAKTA
Ağır ağır çıksak da merdivenlerden artık
Adımlar yoruldukça vaktimiz de dolmakta Çaldığım kapıların çoğu yüzüme örtük Buğulanmış gözlerde hat hat akşam olmakta Gönlüme çavmaz güneş sis bastı bugünlerde Kanayıp duran güller yavaş yavaş solmakta Sararan sular mıdır, yüzler mi? Perde perde Bitimsiz efkârınla sabret, akşam olmakta Demir yüzlü ölümden, hasret denen alevden Taş yarıldı, su yandı, gün akşamı bulmakta Bir zamanlar neşenin kol gezdiği bu evden Ağıtlar yükselecek, heyhat akşam olmakta Tükendikçe umutlar gündedün bitti artık Karanlık bir yoldayım hayallerim solmakta “ Dönmek mi?”… Ne mümkündür, can da gün bitti artık Güneş batmaya hazır, seyret akşam olmakta 16.04.2012/Samsun İbrahim COŞAR |