İsmailDöndün birdenbire kuru yaprağa. Doldu mu verilen süre İsmail? Hasret kalmış gibi kara toprağa, Dayamış düşünü yere İsmail. Ağayıdın, bey idin, köye sığmazdın. Garibin gurabanın hatırına değmezdin. Birinin hakkını ötekine vermezdin. Sonunda ömür oldu fire İsmail. Dosta hoş göründün zararın kendine. İnsanlığın sığmazdı gönül bendine. Düşürdün dostlarını ayrılığın derdine. Mekanın cennet ola bire İsmail. Toplandı dostların cenazeye gelirler. Lakabına Cemil’in İsmail derler. Cihana zor gelir senin gibi erler. Lakabın simgende süre İsmail. Sevenlerin de yüreğini sızdırdı. Torunun Murat destanları yazdırdı. Mercanlı da deyişleri dizdirdi. Boyanasın çiçeğe, güle İsmail. Hikmet MERCANLI |