Geçtim yine dün.
Yetim bahçelerin olduğu yerlerden,
Ve oturdum ağladım,
Yıkık dökük duvarlara bakarken.
Baktım,
Etrafta heykel gibi, kurumuş ağaçlar
Ve bana bizim yerleri hatırlatan yıkılmış duvarlar.
Hala oradaydı bir binek taşı
İtilmiş bir kenarda öylece boynu bükük duruyordu.
Kurumuş otların arasında kaybolup gitmiş pek çok ocak taşı
Bizim bahçedeki anamın ocağını hatırlattı
Bir sessizlik içinde bekler gibiydi hala bacı gardaşı.
Bu hazan olmuş sahipsiz yetim bahçeler.

Geçtim yine dun
Yetim bahçelerin olduğu yerlerden
Pek çok evler gördüm, olmuş hepsi tam bir virane.
Yarısından fazlası yıkık
Bakımsız,
Boynu bükük
Hepsi perişan halde..
Gördüm,
Yılanlar akrepler yuva yapmış geziniyor duvarlarının içinde
Oturdum gözyaşlarımı döktüm
Bu viran bahçelerinin olduğu yerlere..
Bizim viran olmuş yetim bahçelerimiz aklıma gelince..



Ahmet Yüksel Şanlı er
11 Haziran 2013
Antalya