BEKLENTİ
gözler kapalı amma, sanma ki uyuyorum.
yaşamdan yoksun kalan, yüreğim teklemekte... bütün sakinliğimle, uzanmış yatıyorum. bende ki emanet ruh, birini beklemekte... rüya değil gerçek bu, bir şeyler duyuyorum. belli belirsiz bir ses, bana doğru gelmekte... karanlık bir kuyuda, kalmış gibiyim sanki. can çekişen feryadım, duvarlarda sekmekte... gidişat meçhullere, hayra alamet değil. beni kavrayan bir el, nefesimi çekmekte... |