Amansız Yalnızlık
Bu gece sessizsin
Çöktün çöküyorsun sanki Tek çizgi bile yok Deprem durgunluğunda yüzün Neredeyse sabah olacak Bu evde Bu bahçede Bu ne hüzün Her şey son akşamdan kalma Şarap aynı Kadehler de Erimiş gitmiş Nazire umutlarıma Hepten bitmiş mumlar Sofra hala davetkar Hala alımlı duruyor masa Sen aynı Ben aynı Açmadık pencereleri gün boyu Sinmişsin her yana Ruh gibisin inan Yüzün aynı Kokun aynı Bu gece sessizsin Dokunsan bir çocuğun ağlayacağı gibi Gözlerin yerde Yüzüme bakmıyorsun Yapma böyle desem .................................. harlı bir alev bakışların ısıtmıyor yakıyorsun kavuruyorsun haydi kalk çiçekliğe çıkalım gayrı burası ikimize de zarar bana bakma al şu kibriti sen bir sigara yak bilirim tütündür otuz iki yıllık ağır rençberim o kadar yıl hizmeti var belki sana da yarar kalk kalk ta yıkılsın kötü düşlerim düşte olduğumu sanayım belki üşürsün bahanem olur sana sarılayım bu gece sessizsin bitmiş yıldızın ışığı gibi sönüksün en ırağındasın göğün en derindesin yoksun yani lakin göz görümü lakin nefes alımı yanımdasın bir sorayım ha hardasın ne haldasın bin umut çırpsam da kanatlarımı gitmişsin buralardan geri gelmezsin şubat 2002 Çakmaklı |
lakin göz görümü
lakin
nefes alımı yanımdasın
bir sorayım ha
hardasın
ne haldasın
bin umut
çırpsam da kanatlarımı
gitmişsin buralardan
geri gelmezsin
Yüreğinize sağlık. Selam, saygı ve sevgiler.