Kerem iLe AsLı hikâyesi özetLe şöyLedir...
...
Asıl adı Ahmet Mirza olan Kerem, Islahan Şahının oğludur.Şahın hazinedarlığını yapan Ermeni Keşişinin kızı Aslı ile Kerem birbirlerini severler. Şah Keşişten kızı oğluna ister. Keşiş, bir müslümana kız vermek istemez. Fakat hükümdarın isteğini reddedemez; bir mühlet ister ve bu mühletin içinde gizlice memleketten kaçar. Kerem de Aslı’nın peşinden yola düşer. İşte, Kerem’in sevdiği kızın ardınca bütün Anadolu’yu baştan başa gezmesi böylece başlar.

Kerem artık yanında sadık arkadaşı Sofu (Kerem’in dilinden: Sofu Kardeş), omuzunda sazı ile bir "Âşık" olmuştur. Her gittiği yerde, her rasladığına sazıyla ve yanık türküleriyle, Aslı’nın izini sorar, ona haber verenler de olur, vermeyenler de... Bazı defa nehirlere, dağlara, kayalara, dağlardaki hayvanlara derdini döker; yolunu bağlayan karlı, boranlı bellerden yol ister. Onun önüne çıkan engeller, bir defa inkisarına uğradılar mı iflah olmazlar. Kerem aşk ateşinde pişe pişe kemale erer, keramet sahibi olur. Allah onun her dileğini yerine getirir.

Bazı şehirlerde Kerem, Aslı Han’a bir zaman kavuşur. Keşişten habersizce bir müddet birbirlerine sevgilerini anlatırlar, dertlerini dökerler: Erzincan Bağlarında ve Kayseri’de olduğu gibi...Sonunda Kerem Aslı’sının peşinden Halep’e varır. Halep Paşasına kendini sevdirir: Paşa, Keşişi tehdit ederek kızını Kerem’e vermeye razı eder. İki sevdalının nikâhları kıyılır. Fakat kötü ruhlu Keşiş onlara son fenalığı yapar: Kızına sihirli bir gerdeklik gömlek giydirir. Bu gömlek son düğmesine kadar açılır, tekrar kapanır imiş. Kerem sevdiğinin düğmelerini bir türlü çözemez. yüreğinden kopup gelen ateşle yanar, kül olur.Kerem’in külleri dağılmasın diye bekleyen Aslı Han’ın saçları, küllerin içinde kalmış bir kıvılcımla tutuşur; iki âşığın ancak külleri birbirine kavuşur.
...
öyLe ya vardır her aşığın bir ahı,
şiirimizin son mısrası da bu hikâye iLe zıd yönde iLişkiLendiriLmiştir.. Kerem düğmeLeri çözememiş biz düğümLeri çözemedik.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.. saygıLarımLa.

Gittim, geLdim.. evdeyim,
Ferhat değiLim dağLar deLeyim,
SeviLdim mi biLemem ama sevdim,
Çok üşüyor yüreğim kardeLen sevdiğim.

Bahar güListan.. açmadı çiçeğim,
YoLa düşen hayaLim.. görünmez gerçeğim,
BüLbüL değiLim ki sevdiğim.. kafesLere gireğim,
Dudağımda bir katre şiirsin, GönüL gönüLde eridiğim.

DağLarın ardında bekLeyen Şirinim,
Tekrar-ı nakarat.. aşka dair şiirLerim,
Desen ki geL görüşeLim, mecaLsiz dizLerim.
AsLımsın Kerem değiLim.. düğümLer çözemediğim.
iLhan eroL