Bu Toprakların KadınıTozanlı yaylasının dumanında Kayboldu anılarım Yeşilırmak boyunca Gezdim, dolaştım, aradım. Gitmekle bitiremediğim yollara Sustuklarımı kan kusup, Kelkit’in bulanık sularına Saldım özlemlerimi. Coşkudan kudurdu, delirdi, Duruldu. Kentimin griyle keşişen tepelerinden Çocukluğum geçti titreyerek. İçimin tenha sokaklarını yokladı Gülümseyerek. Bakışlarıyla üşürken geçmişim Karşıma geçip hüzünlendi Yorgun, kırgın ve utangaç Soluk yüzlü gençliğim. Bedenimi sarıp kavrayan Kalbimin sızılarıyla Zamana seslendim; Ey ömür hırsızı Haydi sil silebilirsen Bu toprakların kadını, Her köşeye bir iz kazıdı.. Zeynep Yağmur / 27 Ekim 2012 TOKAT |
Duygusal yazıyorsunuz..