UÇURUM* hissediyorum esen rüzgarın dilini gözlerim yere çakılıyor kalbi delik çocuk sakin içi kıyametlere gebe kalmış, aş eriyor ölüme deniz dalgasız köpüksüz güneş şıkır şıkır batmak üzere tepsi gibi bomboş bardaksız , telvesiz ay gelmeden güneşin yakamozu yerleşmiş elimde bir sigara erken küçülmüş rüzgardan ellerimde sırıtarak pos verme zamanı bitti farkına varıyorum ıssızlığın ver elini bedenim saçıldı sevdam toplayamıyorum sabır testimde provasız gözüküyor dostlar çağırın artık çöpçüyü süpürsün gelmişimi geçmişimi SERDAR SAN İZMİR 9.6.2013 |