kos-Kımıltısızdım Zaman kavramının olmadığını varsayarak Ağır bir kokunun hoşluğunda Soluk alıp vermenin zorluğunda hoşnut Yattım Küflenmiş mertliğini silerek bi’yerlerime Sustum Gülmek istedim hırıltılı kan Dokusu hücrelerimin Sonsuz Bir şey geçsin kenarımdan Can olan uçlarıma Inan Kimsenin sonuna karışmam ölmek Yok demem ,olsun Tutkal burnumda kapanan yol- dan Annen OLMAdı heyecan Uçtum Sağına döndüm Kuşlar yalan Jean renbo |