KALBİ KARA
Beyaz kar yağar ve kalkar
Kara çalı yerde kalır. Bu hüzünlü karanlığın Yerini aydınlık alır. Yolu kara,fikri kara Oyun yapar Aydınlara Gam yeme ey, bahtı kara! Bir iş olacaksa, olur. Kara gün kararda kalmaz Daralanlar darda kalmaz Devran döner, var da kalmaz Yaş geçer fırsat kaybolur. Kalbi kara, sözü kara Özü kara, yüzü kara Derdi kara, gözü kara Bensiz nasıl mutlu olur? Sayatoğlu: Neydi deyin Kara kefen giydi deyin Bir zamanlar “Bey”di deyin. Ancak öyle huzur bulur. Aşık Yusuf Sayatoğlu 10 Mart 2013, Nutley |