Gül yüzlü Efendim hayal benim ki,
Gönlümde bu aşkla yatmak isterdim.
Hak nasip etmemiş lakin gel gör ki,
Hep bu hayalimi yapmak isterdim.

Çağdaş olup Senle koyun gütmeyi
Bahire yurduna sefer etmeyi
Ali gibi yatağında yatmayı
Yolunda ot olup bitmek isterdim.

Bilal-i Habeş’ten ezan dinlesem
Yaser ile zulüm görüp inlesem
Dayak yeyip yine tevhit söylesem
Tek başıma ümmet olmak isterdim.

Aşk-ı muhabbetin gönlüme dolsa
Taif ‘in her taşı başıma gelse
Sana atılan ok bağrımı delse
Ben bu saadeti tatmak isterdim.

Yorula yorula sevir’e çıksak
Hiçret yollarında bin zahmet çeksek
Kısırdan sağdığın o sütü içsek
Yolunun tozunu yutmak isterdim.

Hanzala’yla Dücane’yle görünsem
Mus’ab gibi kol- kanattan kırılsam
Kefenim olmasa öyle gömülsem
Hamza’nın yanına yatmak isterdim.

Anadan sıladan serden geçerek
Selam salıp Hübeyb gibi göçerek
Tayyar olup cennetlere uçarak
Al kanım çöllere saçmak isterdim.

Bin Katade gözüm çıksa önünde
Sâd gibi oklar atsam yanında
Şehadete ersem er meydanında
Mahşere kanımla çıkmak isterdim.

Ebu Bekir gibi sadakatimi
Ömer yüreğinde şecaatimi
Osman hayasında muhabbetimi
Edebi erkanla sunmak isterdim.

En acı zehiri bal eden güzel,
Aşk ile gönülü gül eden güzel,
Baycan’ın gönlünde yer eden güzel,
Bağından muhabbet dermek isterdim.

M. BAYCAN