Ömrümün baharında nasıl bir rüzgâr esti?
Yolların sonu hiçe dayandı bugün, yazık.
Gitseydin ya usulca, geldiğin gibi yine
Çarpıp çıktın, ölüler uyandı bugün, yazık.

İçten değildi demek, sözlerini süpürdün
Benimle kalan yalnız sayendi bugün, yazık.
Pişmanlık yok, davrandım düşündüğüm gibi ben
Parçaladığın kendi hülyandı bugün, yazık.

Bak, ben yine adını hayırla yâd ederim
Giden, geçmişini ’yok’ sayandı bugün, yazık.
Şayanter vardır elbet, sanatı tebliğime
Giden, sözlerimi ilk duyandı bugün, yazık.

Suçum neydi, sen neden nezaketi unuttun?
Gönderdiğin çelişen beyandı bugün, yazık.
Nadiren karşılaştık, havalardan konuştuk
Bahanen ısrarıma isyandı bugün, yazık.

Sana çıkarsız, dostça sunduğum muhabbete
Mukabelen haksız bir ziyandı bugün, yazık.
Yaprak sararır, düşer; yaş bırakmaz yerinde
Kopuşun düşmanlara şayandı bugün, yazık.

Gitseydin istediğin yere, saygı duyardım
Veda şeklinle hissim çok yandı bugün, yazık.
Kargalarla sohbete git de vaktini harca
Çiğneyip de geçtiğin aşiyandı, hoşça kal.