Sevil ll
Şimdi gel desen
Öyle körü körüne hiç beklemeden Tutuşsa ellerimiz, tutuşsak... Gecenin kör saatlerinde, yalnızlığıma yaktığım Sigaranın kızıllığı gibi, yansak... Sevdiğim gel desem Öyle körü körüne hiç beklemeden Tutuşsa ellerimiz... Dolasan sarı saçlarını ip gibi boynuma Yazsan ölüm fermanımı, tek tek koynuna Yıksan da altımdaki tabureyi, tek bir öpücük uğruna Tutuşsun derim ellerimiz, tutuşsa... |