Anmak...
Sevdiği anınca insanı kulakları değil kalbi çınlamalı
Yer gök titremeli Gözlerin de muzip bir tebessüm olmalı İçinde çileyle karışık hasret dolmalı Her andığın da papatyalar bir başka kokmalı Gözlerden yaş değil özlem akmalı Seni anmak da güzel beklemek kadar diyen şair gibi Bekleye bekleye anmalı insan Onun anınca yanmalı Suskunluğa bürünmeli Yıldızları unutup Ay ışığına kanmalı İnsan sevdiğini işte öyle anmalı... Yusuf Usuğ |
Sevdiği anınca insanı kulakları değil kalbi çınlamalı
Yer gök titremeli
Gözlerin de muzip bir tebessüm olmalı
İçinde çileyle karışık hasret dolmalı
Her andığın da papatyalar bir başka kokmalı
Gözlerden yaş değil özlem akmalı
Seni anmak da güzel beklemek kadar diyen şair gibi
Bekleye bekleye anmalı insan
Onun anınca yanmalı
Suskunluğa bürünmeli
Yıldızları unutup
Ay ışığına kanmalı
İnsan sevdiğini işte öyle anmalı...
Saygı değer kalemdaşım ne güzel dile getirmişsin Sevgilinin anılmasını , onun adının geçtiği yerde titreyen bir mum alevinde yanmayı...
Ne yazık ki günümüzde bu şekilde anmaların yeri kalmamış..
Ancak varsa yoksa kötü kelimeler , kötü sözler ve kargışlar...
Aciz Bir Talebe....