AĞUSTOS BÖCEĞİ İLE MENEKŞEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın BİR MENEKŞE HİKAYESİ BU TANIDIK.
Ağustos böceği iyi hallice, Bir sazına, bir sözüne, Meftun olunca menekşe, Bakmadı hiç özüne. Baharın büyüleyici rengi de eklenince, Çocuk yüreğiyle delice, Ökseye tutuldu menekşe. Ağustos böceği bu ya! Sevi dillendirdi umarsızca, Her bahar, yaz öterdi nasılsa. Ne bilsin di su gibi duru menekşe! Kendi yüreğince, Akladı ağustos böceğini de, Her sözüne aktı gitti delice. Sandı ki menekşe, Baharlık sevdası sürecek ömrünce! Ağustos böceği yine yaptı yapacağını, Nasıl toprağa saldıysa yağmuru karı! Alevledi menekşenin de yüreğindeki harı, Menekşe bu, küle dönerken taç yaprakları, Bir nefes almak istedi, Ağustos böceğinin gözlerine, Çevirdi hercai bakışlarını, Ama nafile, Bu kadarına bile, Güç yetiremedi menekşe. Zira çoktaaan çekip gitmişti, Ağustos böceği kendi deliğine. |
Epeydir giremiyordum sayfaya bu nedenle yorum yazamadım şiirlerine kusuruma bakma.
Sevgi ve selamlar.