Yarına Bak!
Yarınlarda gülse ya yüzümüze,
Her gece vuran dolunay gibi penceremize, Parıldasa da bir umut; Ümit ile bakabilsek kapkara geleceğimize, Işık olsa ya, yarınlar, Bir güne de endişesiz uyansak, Tertemiz bakabilsek keşke; önümüze. Bu kadar karamsarlık fazla mı hiç bilemedim, Amaç yokken, gidecek yer yokken; Gidilecek yerlerin yolları kesilmişken, Hissiyat olgusunun önüne maddiyat yığılmışken, Ve her güne, ölümü dileyerek veda ederken, Bilemiyorum bundan sonrasını; Zincir mi vurulur dilimize, Görmeyelim diye dolunayı; duvar mı örülür penceremize, Aydınlığa doyamamışlar istedi diye; Karanlık makul mü görülür gözlerimize, Kovuluruz ya buralardan; pılı pırtı toplayıp giderken; Sallamayalım diye, İpler mi sarılır ellerimize. |