MAZİNİN KÜLLERİ
Anı defterini karıştırırken,
Döküldü içinden gül yaprakları. Çok uzun yıllar geçti aradan, Sayamadım saçımdaki akları… Ne olur her gördüğünde, Manalı manalı bakma bana. Seni bir hemşerim olarak sevdim, Âşık olamazdım ben sana… Aşık olmadı diye ne olursun kızma. Öyle kahırlı mektuplar yazma, Yaşadıklarımız mazide kaldı, Benim için yuvanı bozma… Bakışlarınla beni yiyip bitiriyorsun. Alıp beni yıllar öncesine götürüyorsun. Ben sana hiç söz verdim mi ki, Neden sözünde dur diyorsun… Kast edecekmişsin gibi sanki canıma.. Bakıp durma dokunuyor kanıma. Ben sana inan ki bir söz veremem, Hala ilk günkü gibi, aşığım karıma… ___Mehmet ASLAN___ ___Sarayköy 24 Mayıs 2013 |