son..Bir tokat gibi, Sensizliği, yüzüme vuran hırçın dalgalara sor, İçimde ki seni.. Yar, kimliksiz bir hayat, kimliksiz bir kalp taşıyorum, Sen yokken.. Sol yanım.. Sol yanım, diyorum da, Sol yanım da senden ibaret, Kördüğüm misali, böylesine bağlanmışken sana.. Kimliğim de sensin, kalbim de sen.. İki günlük sevda değil ki, İki ezan arasında ki ömrümle kal, kal diye değil İki cihanda benimle yaşa diye.. Yüreğimi yüreğine mühürledim.. Sevdayı bilmeyen unut, vazgeç der, vazgeçeyim de.. Cenetimden, hayatımdan nasıl geçebilirim.. Ya Sen, cennetinden vazgeçermisin.. Şimdi alfabeyi dizdim karşıma Senden ötesini vadecek bir hayat yok harflerinde.. Yokluğunda da böylesine seni yaşamak varken, Sen söyle sevgili sen, Sen cennetinden, sen hayatından vazgeçermisin.. Sus ve sadece dinle.. Sen olmasan da, seni sensiz yaşamaya çalışıyorum ya.. Her dua da ab-ı hayat olup düşersin ömrüme.. İşte öyle bir yaşam benimkisi, Ne seninle ne de sensiz.. Ve sen hayatımın merkezindeyken böylesine, Kalbimin en derinlerinde kördüğüm olmuşken. Ve sen benim hiç kimseye vaad edilmemiş cennetim, Tıpkı hava gibi, su gibi.. Kifayetsiz cümlelerde anlatamadığım Can. Aldığım nefesin, içime çektiğim.. Yar.. Aldığım nefesin.. İnadına yokluğunda da, Uğruna yaşadığım cennetimsin deniz gözlüm.. ___________VE MASAL BİTTİ ______SON__________ Not: Uğruna heba olduğum Deniz gözlüü yar içindi bu son şiirim.. Hiçbir güzelliği haketmeyen yüreksizlere değil, Tüm yürekli sevgi dolu yüreklere armağanım olsun... Raif ŞEFKATOĞLU |