SEN GURBET ELLERE GİDİNCE EMMİ
Annenin boynunu bükük bıraktın
Köyünden gurbete gideli emmi Yüreğine ateş salıpta yaktın Köyünden gurbete gideli emmi Kırıldı kolları tutmuyor beli Eridi bedeni oldu bir çalı Kurudu bahçede sümbülü gülü Sen gurbet ellere gidince emmi Büktü boynun yola bakıp ağladı Hasretin kor olup ciger dağladı Bilsen gözyaşları nasıl çağladı Sen gurbet ellere gidince emmi Viran oldu evi ocağı söndü Her kapı çalanda sen gelir sandı Uçan kuşlar ile hep selam saldı Sen gurbet ellere gidince emmi Posta kutusunu her gün yokladı Duvarda resmini öpüp kokladı İpek mendilini sarıp sakladı Sen gurbet ellere gidince emmi Yıkıldı konağı bacası tütmez Baykuşlar tünedi bülbüller ötmez Hayalin gözlerde perdedir gitmez Sen gurbet ellere gidince emmi Hilali der yazma sızlıyor döşü Kurudu gözleri akmıyor yaşı Kara yasa döndü baharı kışı Sen gurbet ellere gidince emmi Hamitli Hasreti Rabia Saylam TAŞDEMİR |