ÖYLE ÇOK ÜZDÜLER Kİ
Bir insan nasıl yıkılır
Nasıl çöker biliyor musunuz? Nasıl hayattan kopabilir ki Gördüm şahit oldum Hâkim gibi dinledim Yargılayamadım yapamadım Bir ateş öyle düştü ki yüreğime Bir dost öyle kayboldu ki Gözümün önünden Karşımda adeta eridi bitti Üzüldüm üzdüler Bazen rüzgâr öyle soğuk esiyor ki Ruhum üşüyor donuyor Sıcak bir yuva arıyor Sıcak bir yuva kurmak istiyor Hüsrana uğramak istemiyorum artık Teselli bekliyorum Teselli arıyorum Bazen düşünüyorum da Düşenin dostu yokmuş doğruymuş İnsanın başına gelince anlıyormuş Anladım Hatayı herkes yaparmış yaptım Önemli olan hatadan ders almak değil mi? Aldım Bendeki acı öyle içime oturdu ki Kalmak nedir bilmedi Can evimden öyle vurdular ki Hayatın bu kadar ucuz olduğunu anladım |
Gerçekler ne yazık ki çok acı.
Yüreğinize sağlık.
Saygılar