Beyaz gece…
Beyaz bir gecede
rüzgar soğuturken bedenimi, ruhumu ısıtıyor, çamların üzerindeki pamuk tarlaları... Suya yansıyor söğüt ağaçlarının sevdalı yüzü... yalnızlar kumsalındaki dalgaların izlerini takipteyim... yolculuğum bilinmezlikler kentine doğru... seçilmişliğim farkında lığında, İç dökünmelerimle kurtarmak eylemindeyim, çöplüklerden ruhumu... korumaya aldım düşlerimi... üzerime yapıştırılan etiketim davranış bozukluğu, anormalim kim ne kadar normal ki? bu maskeli baloda...! gözlerimin içine dalarak sessizliği seyrediyorum bir düşünce dolaşıyor pervasızca beynimde, yıldızlara dokunabilmenin bedelini ödüyorum belki de… Şule Temel 19. 03.2000 / 02:45 MesaAnkara |
final cümlesi çok iyi .