Göreceli
Çocuktum ben...
Avuçlarımdaydı zaman, Sıkı sıkı tuttum. Büyümek istedim... Gidilecek çok yerim, yapılacak çok işim, Anlamını bilmediğim ve öğrenmek için sabırsızlandığım çok şeyler vardı. Büyüdüm sonra ... Rüzgarlarda savruldum, Keşfederken hayatı kendimi kaybettim. Ne çocuktum... Nede büyüktüm ben.. Kimseye söyleyemedim. Koştum durdum yoruldum, Oysa daha yolun başındaydım Oturdum seyrettim kendimi, Aktı zaman avuçlarımdan, Avuçlarımı açtım, Boştu... Zaman alacakaranlıktı ... Derya Yücel |
çocukluktan büyümeye,büyürken tekrar çocuk olamaya.
akıp giden hayata bakıp,akmayan içimizdeki suları görmeye bir ayna.
yürekten kutlarım.