Rüzgar'a Zeyl
savrulgan yele teslim etti -uçurtmamı
savurgan tabiatımla yitti -rüzgar Yitik umutların terkiydi -yırttı Savmaksızın yurdumu gitti -dostlarım. Umutlarımın duvaklarıyla yine -gelin Kara gece sızarsa- duvağından Tenimi teğet geçen fırtına geceden -kopan Nedimelerinin fısıldadığı ilahidir -bir rüzgar. Duvağına dolanır, içinde yaşar -bu rüzgar Sevmekliğin yükü -yüzünden Dolanır gözleri kan çanağı -bulutlar Yağmaksızın yaşadığı her sevda -yarım. Sevda titrer soğuktan sebebi -bu rüzgar Hüzünden duvarlar örülür yel -yüzünden Berk dahi diyemez, gel, -bana İnandıramam kimseyi, olmamış gibidir -olanlar... |