(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ben İnandırırım Kendimi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ben İnandırırım Kendimi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Aslında bu konu hakkında yorum yapmak istemem. Tamamen sizin görüşleriniz, düşünceleriniz... Ama çok kesin konuşuyorsunuz. Daha bir saniye sonra ne olacağınızı bile kestiremezsiniz ki... Ön yargılı davranıyorsunuz sanırım aşka.
Ne garip ama değil mi? Hayatını birine bağlıyorsun. Birini yaşama sebebin seçiyorsun ve o gidiyor... Senin sevdiğin, herkesten farklı bulduğun, ondan başka hiç kimsede duyamadığın hislerinin sahibi... Aşk denince akla bu yüzden hep ayrılık geliyor. Aşk başlayıp biter. Sevgi güven oldukça sonsuza dek sürer. Ama anlamadığım şey şu. Neden aşka inanmıyorsunuz?
Aşk içinde hissettiğindir zaten. Kimseye karşı bu duyguyu hissetmiyor olabilirsiniz. Sevgi, eşittir adalettir. Herkesi sevebilirsiniz. Aşk herkeste gördüğünüz değildir zaten. Aşk bir kişide gördüğünüz farklılıktır, histir. Hissetmektir. Ben inanıyorum sanırım. Bundan bile emin değilim ama aşkı hissetmek isterim. Herkes ister bunu. :) Ya da çoğu kişi. :)
Bazen birini öyle seversiniz ki, o olmadan yaşayamam diye düşünürsünüz. Yani, yaşama sebebi diye görürsünüz onu. "O = Yaşamak" denklem budur artık sizin için. Ama o kişinin size gösterdiği ilgiye, bağlılığa bağlıdır aslanda, sevginin yalanı ya da gerçeği. Ya o size yalandan başka bir şey vermemişse? Yani ya o kişi sizi sadece yalanlarıyla beslemişse. Aşk diye bir şey yoksa onun için. Siz artık onun yalanlarına muhtaçsınız. Yani sizi artık sadece onun yalanları mutlu eder. Ya da siz öyle düşünürsünüz. "Aşk tamamen hayal ürünüdür." Sevgi ise bağlılık ister, tutku...