SOYLU ŞÖVALYEM
Arzın merkezinde bir adam...
Lal taşı gibi; Lavdan aydınlık, Ateşten sıcak, Bir avuç su gibi ilaç... Göğsümü göğsünde hapseden aşk; Kaçtıkça çoğalır, Yandıkça kucağında harlanır... Ey benim kaderimin güzel gözlü nişanı! Ey ömrümün zarif neşesi! Ruhunun evidir yüreğim. Gözlerimin aynası. Soylu şövalyem... Neresidir evim bilmiyorum, Yanında değilsem eğer... |