ANNEMİN NEFESİ, ANNEMİN KOKUSU, BURAM BURAM İÇİMDE *“Sana sarılıp uyumak isterdim annem!” “Ben de Kızım ben de!” “Kokunu duymak nefesini hissetmek…” “Ah kızım! Hep uzak oluyoruz böyle, keşke yakın olsaydık!” “Varlığın yaşayan dünyadır bende annem. Sarıl bana anneciğim, sımsıkı sarıl, kızını hiç bırakma annem! Yanından hiç ayırma beni annem. Hep sev beni annem. Gözlerim yaşayan hayalimdir annem.” “Bir tanem, güzel kızım, seni ölünceye dek çok seveceğim; balım, canım da cansın annem.” “Gözlerim yaşayan gözlerimdeki senin varlığındır anneciğim, sen benim canımsın canım… Her aldığın soluk benim nefesim annem… Tuttuğun el benim elimdi annem… Baktığın göz benim sendeki yaşayan gözlerimdi anneciğim… Kalbin benim aynamdı hızla çarpan, içimdeki heyecan annemin bana gelişiydi… Yağan her yağmur damlası annemden hatıra bana… Esen rüzgâra kollarımı kapadım, annem geldi diye sevinç çığlıklarıyla koştum… Uzandığım her dalda annemin sıcak şefkatini yudum yudum hissettim. Annemin nefesini, beni sevmesini, öpüp koklamasını hiç bir sevgiye değişebilmek mümkün müydü? Sen bende asla bitmeyecek tek özlemimdeki cennetimsin anneciğim, seni çok seviyorum” YAZAN: ÖZLEM DEMİRKAYA &*.*& YAZIM TARİHİ: 17.07.2011 / SAATİ:15:00 |