ANNEM SANA BAKIŞIMDAKİ SENDEN GÖZLERİM YAŞIYOR *Anne anne, anneciğim Ah anneciğim, seni nasıl özledim! Bir bilsen, sana nasıl ihtiyacım var! Seni öpüp koklamayı nasıl özledim, anneciğim! Sana sarılıp tüm dünyadaki acıları unutmak istedim anneciğim. Çok mu isteklerim Allah’ım, çok mu? Annem, anneciğim; haykırışlarım kulaklarımda kaldı. Ben gittim anneciğim, hasretle gittim. Tüm Özlemlerimi unutup gittim. Hayat, insanlar; çok yordu beni anneciğim çok! Seni ömrümün sonuna kadar kalbime saklayacağım, annem. Annem, anneciğim; unutma beni, unutamam seni. Veda etmiyor gözlerim sana, annem. Asla gidemez bu gözler senden. Sadece içimdekileri konuşturdum. Bu sabah tek sana derdimi anlattım annem. Seni unutmayan kızın… Bir mektup bu, sana bakışlarımda ki senden gözlerim yaşayacak Annem… YAZAN: ÖZLEM DEMİRKAYA &*.*& YAZIM TARİHİ: 09.06.2011 / SAATİ:10:00 |