GÖKTEN NE YAĞAR İSE
Tevazu büyüklüktür insanı hep yüceltir.
Yanlışa çanak tutmak şehla gözü köreltir. Hokkabazlık insanı hatalara yöneltir. Gökten ne yağar ise yer kabul eder amma... Gökten hep rahmet yağar, fesatlık yağar sanma. Kin ve nefret kusarak hata üstüne hata. Çözüm der, reçetesi baştan sona safsata. Tereyi bilmeyene on yıldır ayrık sata. Gökten ne yağar ise yer kabul eder amma... Gökten hep rahmet yağar, fesatlık yağar sanma. Nefret ile çalarsan kavradığın düdüğü. Adam yerine korsun dost dediğin hödüğü. Ceddine cephe almış kendisidir sövdüğü. Gökten ne yağar ise yer kabul eder amma... Gökten hep rahmet yağar, fesatlık yağar sanma. Çağırır birileri sır küpüdür mübarek. Takati olmasa da seğirtir sürünerek. Bukalemun misali bin bir renge girerek. Gökten ne yağar ise yer kabul eder amma... Gökten hep rahmet yağar, fesatlık yağar sanma. Elini verdi bir kez kaptırdığı koludur. Girdi bir labirente çıkmaz sokak yoludur. Bu yol ki hep sırtlanlar, çakallarla doludur. Gökten ne yağar ise yer kabul eder amma... Gökten hep rahmet yağar, fesatlık yağar sanma. Emine Balı Oğuz |