Gece olunca demlenirdi gönüller
Çiy düşürürdü nameleri
Gönüller taverna
Gözler kırık birer aynaydı
Hançer gibiydi dizeler
Gecenin koyu koynunda
Birer serseriydik
Çalacak kapısı olmayanların
Bir içimlik sigarası
Bazen de nasırlı ellerin
Karşı tokası olurduk ya
Ahhh kim bilebilirdi ki şimdi
Bu nameler
Kor gibi yakacak
Virane yüreklerimizi
Kim bilirdi ki kulaklarımız değil
Yüreklerimiz çınlayacak
Vururken titretecek seni
"Gurbet o kadar acı ki
Ne varsa içinde
Hepsi bana yabancı
Hepsi başka biçimde"
Türküsünün
Bam teli gibi..
Göz yaşlarımızı gizlemeye gerek mi var kardeşim
Ağlayalım gitsin özgürce
Dökülsün tüm zehri yüreğimizin
Ki nameler katre katre damlasın kalemimden
Yangınları süslesin efsunlu sözler.
Ahhhh, şimdi sonsuz bir hüzün var yüreklerde
Bir garip olduk bak yine gece oldu.
Kimseler bilmesin acılarını
Kaçırsın hayali uykularını
Ağla sessizce geceler boyu
Ağla ki dökülsün zehri
Seni değil dizelerini yaksın
Şu garip şairin.



(K.GÖRMÜŞ)