ANNE...
Beni çocukluğuma geri götür anne.
Üç yaşımda kalayım. Kavuşayım mavi gözlü bebeğime… Yumoşum,ayım… Onlara sarılınca sıcaklığım akıyordu yüzlerine. Ben gülünce gülüyordu hepsi Ve onlarla ağlıyordum. Oysa insanlar insan yapımı oyuncaklardan daha sahte Niye! Sarılmakla ısınmazmış yürekleri, Ben gülünce ağlar,ben ağlayınca gülermişler Bilmiyordum. Ama üzülme, ben onlardan değilim anne. Üç yaşımda oynarken mavi gözlü bebeğimden kendimi doğurdum. Beni çockluğuma geri götür anne Mavi gözlü bebeğime. Ben onunla daha mutluydum… Ayşegül Sağlam |