hatrı kırık gecelerim tutkun
açılmıyor şafağı
yine sen vardın uykulu göz kapaklarımda
sen vardın anam !
sen !


sanma ki mağlup olan sadece ıslak
göz kapaklarım ?
yokluğundu
ana !
ondandır ki ?
dilim peltek
dilim param-parça
lâl !

beni sana yakınlaştıran
hasretindi
anam !

gözlerim uzaklara asılı kaldığı da ondan olsa gerekir
öyle ya ?
dünden kalma günlerimin yamanlığı
içimi yakıp kavuran da ana !

dile kolay otuz sene ana !
belki bu sabah....!
sabahı görmüyecek sabah yıldızım
kimbilir ?

takılı kaldı fay hattına yüreğim
gün sayan mahkum gibiyim
Anam !

bu gün
anneler günü !
İstemsiz hıçkırıklarım içime düğümlendi
yıl
yıl
göz yaşlarımı
artık gizletemiyorum
ana !

fırtına dindi yaa...!
sürgünlüğüm de bitti
derken
ömürüm de bitti ana !
ömürüm/de bitti...!



Kadir Haktan Türkeli