GİT
Birden öfke sardı her yanı
Göz bebeklerinden alev fışkırıyordu Benimle geçirdiği tüm zamana lanet okuyordu bakışları Hisleri kaybolmuştu bir girdapta Elleri hiç olmadığı kadar çok titremeye başladı Dudakları, söylemek istemediği kelimeler sarf ediyordu Gülüşünden eser kalmamıştı O bağırdığında gök gürüldüyordu Sokaklar ise bomboş Bütün zamanın acısını şimdi çıkarıyordu işte Birden kirpiklerinden gözyaşları damlamaya başladı Yanaklarına doğru yavaşça indi Titreyen ellerini elmacık kemiklerine doğru götürdü Ve sildi akan öfkeyi, üzüntüyü Sonra ‘ git ‘ dedi usulca… Baktım uzun uzun son kez güzel gözlerine Tekrar baktım, tekrar baktım Sonra sakince arkamı döndüm ve gittim Her şey üç harfe bağlı kaldı ‘ GİT ‘ |