Rüyalarımdasın Anne.Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Anne olmak çok güzel bir duygu...Çocuklarımız hiç büyümez yüreğimizde minicik bir bebek kalırlar.Ve bizlerde annelerimizin yüreğinde hala hiç büyümemiş-izdir hep küçücük kalırız ama sanki bizlerde hiç büyümeyi istemeyiz gibi geliyor bana,bunu yıllar geçtikçe insan daha iyi anlıyor’’ Filiz AKTAŞ
Yine bu yılda yoksun,yanımda değilsin Dualarımda,rüyalarımdasın Bilemezsin seni ne çok özlüyorum Kokunu ne çok özlüyorum Kır çiçekleri sen gibi kokmuyor Adeta Cennetin kokusunu, Sende alıyorum Anne Bu hasret ne vakte kadar sürecek inan... Hiç bilmiyorum,sözler boğazımda düğümleniyor Kelimeler bir bir düşüyor Yüreğimin derinliklerinden kopuyor Sağanaklar-dan farksız giryan gözlerim Kirpiklerim ıslanıyor Şimdi gök kuşağını sende arıyorum Anne Dün gibi,hayal değil gerçekti, O’sonsuzlüğa gidişin Hiç büyümedim biliyor-musun? Hala küçük kız çocuğudur seni bekleyişim Özleyişim, İç çekişim Ben gittiğin gün yıkıldım Kırılan kalbim değildi Kolum,kanatımdın Her gece seni dualarda arıyorum Anne Öğrettiğin hiç bir şeyi unutmadım Çok güzel bir öğretmen din Haksızlık yapma, Haksızlığa boyun eğme Yalan söyleme Sevmeyi bil,’’zira en zengin kişi Gönül kazanmasını bilendir’’ derdin Sözlerini dinletir Yüreğinle beni dinlerdin Seni rüyalarımda arıyorum anne Her gece rüyalarımdasın Anne 10 mayıs 2013 cuma/02:51 Filiz Aktaş |
duyarlı ve güzel yüreğin kederden ari olsun,
tebriklerimle, bir anne şiiride benden sana...
ANNE..
Fersiz dizlerine bir katre takat,
olmak huzurlara banar be anne.
Felekten yediğin tomarla tokat,
Her gece yüzümde yanar be anne. ..
Hangisini saysam, yetmez ki lisan
Çektiğin çileye dayanmaz insan
Bükülü beline, elinde asan,
Yaslandığın çınar, olsaydım anne...
Kenardan, kıyıdan, kurduğun sofran,
Ucundan ucundan, kırdığın lokman,
Çilekeş ömrüne, kardığın derman,
Katlandığın kahhar, olsaydım anne...
Yaşanmış dertlerden, bitap ve yorgun
Tek yere odaklı, bakışlar durgun
Gülmeyi unutmuş, çehresi solgun
Yüzünde bir bahar, olsaydım anne...
Abdestli ellerin, secdeli başın,
Mevlâ’ya döktüğün nurani yaşın,
Cennette bahara dönecek kışın,
sabahında seher, olsaydım anne...
Hayat boşa telaş, her şey nafile
Hedefin sonuna erdi kafile
Ebedi ukbâya, sonsuz menzile
Çıktığın son sefer olsaydım anne!...
Şükrü AKTAŞ