Yar…
Her ne hikmetse
Büyük hayaller ve umutlar
İçinde nasip olan canlar
Kalbin en mütehassıs lahzalarında
Şefkate ve muhabbete layıktılar
Her anne ve baba büyük titizlikle
Gözlerinden esirgeyip,
Sağlık ve afiyet içinde okuttular

Elbette
Bir vakitler
Naz dönemiydi
Anne ve babanın ukdelerinde
Kalanlar adına serbestti
Duygusallık sağanağı
Ne kadar gerekliydi,
Ölçüsü nasıl belirlenmeliydi
Her mizaç aile ocağında
Şekillenen bedel miydi, ?
Sınır Ve had hangi
Nispette verilmeliydi

Anne ve babalar
Asli değerdi ve fakat
Hangi sosyal koşullarda
Yetişmişler çok önemliydi
Bilinçaltında bekleyen,
Tekâmül etmesi için fırsat
Bulamayan nefesler miydi?
Varlık ve yokluk farkını,
Umut ve şevk iştiyakını
Ne kadar hassasiyetle
Taşıyıp, aksettirenlerdi

O kadar cefa
İçinde vakfedilen kalpler
Hiç kimse tarafından
Yadsınamazdı, özellikle
Evlatlar nezdinde
Anne yetişkin çocuğun
Üzerine titriyor, torunları
İçin hizmet talep ediliyor,
Fakat neleri ihmal ediyor
Zavallı baba bir kenarda
Sessizce bekliyor, ilgi ve
Alakadan ümidini kesiyor
Peki, duygu selinde akıl
Ve irade kimleri ihya ediyor

Dünya
Nimetine kavuşmak için
Hevesler adına
Her çare aranırken, neden
Sualler muhatap bulamıyor
Hak ve hassasiyet nelerin
Uğruna heba edilirken,
Kalbi hassaslaşan yaşlılara
Hakkıyla dikkat edilmiyor
Edep ve adap
Bu kadar mı vefasız, aşktan
Dem vuran gönüller acaba
Neden bu kadar lakayt ve arsız

Mustafa Cilasun