GEREK KALMADI!..
Bu nasıl hoşçakal bu nasıl veda;
Bir daha sevecek yürek kalmadı; Gelirsin diyerek bekledim amma; Kapımı çalmana gerek kalmadı… Baharın da sahte, senin yazında; Kahrında çekilmez artık nazında; Şu garip gönlümün her niyazında; Duamı almana gerek kalmadı… Anmaya çalışsam başka isimde; Dostum da değilsin artık hasım da; Bir düğün gecesi tekbir resimde; Yanyana olmana gerek kalmadı… Peşinden koşacak yıllarca ahım; Hüzzamda geceler hicaz sabahım; Boşver yarım kalsın gönül kadehim; Boşalıp dolmana gerek kalmadı… Vuslat adresinin göster tersini; Yürekte sınadın bütün hırsını; Hasret makamında ölüm marşını; Bir daha çalmana gerek kalmadı… Ardından son defa öyle bakarken; Gözyaşım çıldırıp sessiz akarken; Gittiğin bu şehri bu gün yakarken; Sararıp solmana gerek kalmadı… Sabır sokağında dolanır yürek; Ne heves bıraktın ne de bir dilek; Görevi bitirdi, kazmayla, kürek; Saçını yolmana gerek kalmadı… Ali ALTINLI – 09/05/2013 Saat: 22:13 |