Pervaneye Döndüm.
Kendini bilmeyen mumdum,
İpimden yakıp beni erittiler. Tam yandım kül oldum derken, Üflediler, beni söndürdüler. Henüz açmamış bir güldüm, Dallarımdan beni ayırdılar. Sevildiğimden habersizdim, Güneşi görmeden soldurdular. Kafeslerde öten bülbüldüm, Artık özgürsün hadi git dediler. Başıma gelecekten habersizdim, Ormanda yönümü şaşırttılar. Kendince sıradan bir kuldum, Sevince, mecnuna döndüm. Tam Aşk’tan nasibsizim derken, Sevildim, pervaneye döndüm. |