kaptansız
geceleri huzun kokar tum hasretligiyle...
kapatmistir tum huznu gokyuzuyle... bulamadigim her yarini zifirilerde yasarken... yine nokta koyamadim seferlerime... anlayacağın kaptansız gemi gibiyim... dümenim sahipsiz... limanlarım belirsiz... öyle bir demir atmalıyım ki... ne fırtınalara ne de maziye esir... |