KIRDIM SEN KOKAN KALEMİBu gece satırları bir bir kurşuna dizdim Senden bahseden harfler düştüler ayaklara Can çekişip inlerken topuklarımla ezdim Artık ihtiyacım yok sen kokan uyaklara Şiirleri kitledim gönlümün kasasına Umarsızlıklar ektim geçmişin tasasına. Yasakladım gözlere efkarın gizlerini Yazamıyorum artık sözcükler aşınmadan Seni hatırlatacak kalemin izlerini Elimde ki silgiyle yok ettim üşenmeden Kırdım kalemi attım yazmasın hiç bir satır Senden bana tek kelam kalmasın tek bir hatır. Bülbülü kovdum hemen ışıkları söndürdüm Tuzak kurdum ardından gelirse yok olacak Talan ettim bahçeyi viraneye döndürdüm Çiçek açsa faydasız elbet oda solacak Baykuş koydum dalıma artık orda kalacak Bu gönlü bundan böyle umutlara salacak. Yanmaları öğrettim hoş kokulu yanıma İçten içten yansa da görünmeyecek külü Duman tütmesin diye kilitledim canıma Bundan böyle ağlamaz duygular zaten ölü Kapalı dudaklara erişmez artık sözler Son hamleyi de yaptı durudur artık gözler. LAVİNİA |
Umarsızlıklar ektim geçmişin tasasına.
çok hoş
kutlarım