Ne ilk, ne de son insanım ben..
Dost sandığım sahte dünyanın insanıyım ben...
Şarabından alamıyorum bir yudum aşk... Böylede yaşanmazki... Benim gibi yüzlercesi, binlercesi var... Hapsolmuş hayatın şişesine... Özgürlüğünün bilekleri kesik... Hepsi gerçeğin ta kendisi... Hüzünle besleniyorlar aslında... Ah damarlarımda dolaşan asi gözüm.. Varma dilimin uçlarına... Onuncu kapıdan defedilmek var.. Dostdan düşmandan vurulmak var... Boyun eğmek var yalnızlığa... Var oğlu varlığın dünyası... Ne ilk, ne de son insanım ben.. BERRİN KORKMAZ |
Dost sandığım sahte dünyanın insanıyım ben...
Şarabından alamıyorum bir yudum aşk...
Böylede yaşanmazki...
Benim gibi yüzlercesi, binlercesi var...
Hapsolmuş hayatın şişesine...
Özgürlüğünün bilekleri kesik...
Hepsi gerçeğin ta kendisi...
Hüzünle besleniyorlar aslında...
Ah damarlarımda dolaşan asi gözüm..
Varma dilimin uçlarına...
Onuncu kapıdan defedilmek var..
Dostdan düşmandan vurulmak var...
Boyun eğmek var yalnızlığa...
Var oğlu varlığın dünyası...
Ne ilk, ne de son insanım ben..
BERRİN KORKMAZ
Güzel bir anlatımdı severek okudum
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın
Saygılar...............