ÜZGÜNÜM ANNEM
Ne zorluklar çektin tarlada evde
Bütün işlerde
Üç mevsim geçti aradan senin içinde
Doğurdun ak sütünle can verdin
Kokladın
Sevdin
Hiçbir çıkar gözetmeden elinden gelen
Her iyilik vardı sende
Kadir bilmezlik bizde
Yedi çocuk baktın büyüttün
Yuvadan çıktım üzgünüm annem

Yanındayken gözlerine bakardım
Sarılır boynuna dua alırdım
Hizmetinde köle gibi olurdum
Şimdi uzaklarda kaldım ekmeğim burada
Şimdi yaşlandın
Vücudun yorgun
Hasta olmuşsun kardeşler olmuş nazlı
Ateşten çıkan terini silemem annem
Bu duruma üzgünüm annem

El kızı çoluk çocuk bildiğin gibi
Paylaşmak istemiyorlar beni
Bilmem nasıl kursam dengeyi
Üç erkek evlat bakamıyor bir anaya
Acep nedir nedeni
Herkes kendi açısından haklı
Çocukken kimdi saklı
Yutanda yetende kardeşti candan sevdim
Şimdi hizmetin eksik üzgünüm annem
El kızının sözlerinden bezginim anne

Seni düşündükçe eriyorum anne
İşin yoksa dalma hayale
Biliyorum boğarsın beni sevgine
Başımı göğsüne yaslasam anne
Hastalığına üzgünüm annem