BOŞLUK
tüketilmiş bir takvim hüznünde
ak düşüyor düşlerime mavi bir uykudan sonrasına uyanıyor içimdeki boşluk. oysa bütün şehir uykuda... çözümsüz hesaplarda kırılıyor içimdeki aynalar, isimsiz bir acı oluyor yaşamak. hangi kapıyı çalsam soluyor rengi umudun. şimdi vakit hayli yorgun. yüreğim vadesiz bir şiir... kendi uçurumundan devriliyor sabahlarım koşar adım düşüyorum büyüyor içimdeki boşluk... isimsiz bir sancıyla acıyor canım.. ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |