KÜL ETTİN CANI
Şarabından içtim sarhoş eyledin
Sevgi deryasında sal ettin beni Kitaplar gönderip rumuz söyledin Mağrup’tan maşruba yol ettin beni Islahtadır nefsim aslıma geldim Dertlerin içinde manada güldüm Dört kapıyı kırk makam haktayım bildim Arısız çiceksiz bal ettin beni Mevsimler sırada gün ile aya Adem ’ine verdim ar ile maya Kendini bilene edeple haya Rızanın şehrinde kul ettin beni Kulaktan maddesiz gıdalar aldım Zerre iken ummana sonsuza daldım Bendeki benliği er edip saldım Çarkı devranına kül ettim canı. OZAN SEVDAİ |