3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2859
Okunma

YOLCU!
Dünya yönünü şaşırmış, yıldızlar kayıp
Kıtalararası toz duman kaplamış dört yanı
Dünya han, insanlar yolcu
Kimi pegasus atlı Elif- Aslı , kimi yaya Kerem- Karacaoğlan ,
Sırtında liğme liğme uğru işlemeli çuhadan abası
Elinde budaklı erik dalından sazı , sopası,
Tozlu -topraklı Tokat yollarında
Sap-saman taşıyan kağnılar arasında
Başı dumanlı sarp kayalarla kaplı Köse Dağı’na
Yüreği yağmurlu sevda bulutları yüklü
Bir yolcu ulaştı,
Sevda terini toprağa döküp nağmeler fısıldayarak
Eliyle, sopasıyla aşkla, umutla
Günlerce kan - ter içinde tünel kazdı,
Ulaşamadı, rüyalarında gördüğü melek yüzlü Şirin’e,
Aylar -yıllar geçti aradan
Ferhat ile Şirin’i buluşturmadı yaradan,
Akşamlar , akşamları kovaladı,
Keskin havaya bürünmüş güneş batıyordu,
Umudu kalbinde, yorgun düşen Ferhat
Işık dolu gözlerle uyuyakaldı
Mars’a dönüşsüz iki bilet aldı,
Uğruna tüneller kazarak
Dağlar ötesinde aradığı sevgi abidesi Şirin
Yüreğinde boylu boyunca yatıyordu.
YAHYA AKSOY
5.0
100% (4)