Zulmün Adı
Zulmün adını acı koymuş
Sinsi oyunlarda gözleri Şeytan hevesi tükenmiyor yüreğinde Ben aşkı dilimde pelesenk etmişken Onun dermanı ıssız çöllerde Ey aşk her şeye rağmen buradayım işte! Yağmurlar gözlerimde tomurcuk Ayrılığı suluyor her gün Akarken yüreğimdeki derinliklere Büyütüyor zulmü Seyyah olduğum alemde, Birleştiriyorum yer yer kopan filimi Her kopan karede Gel de düşünme ölümü... Gün doğumunda Çılgın bir martı sesi Alıp götürüyor hatıralara yine Alt tarafı istediği bir parça simit, bir parça peynir Bir bardakta çay içmeli martıyla Yalnızlığın şerefine... Cebimde özenle katladığım mendil Hiç derli toplu duramıyacaksın Hep işim düşüyor sana Varsın bozulsun şeklin, ıslansın her yerin Kalbi çürüklerin inadına Tozu toprağa katmalı Parmak uçları ile değerken hayata... Bir sigara içimi yolum kaldı Dumanların arkasına saklanmadan Yaşamalı hayatı Şeytanın hevesini kırıp Aşk adına ne varsa tatmalı... Sesi ve sazıyla şiirime eşlik eden amcam Doğan ÜNALAN’a çok teşekkürler... |