Cennet sevgisi
Açar gözünü
Sessiz ve kalabalık İlk, ağlayışa sığınır Küçük ellerini arar yabancılıkta Gördüğü şey Biraz perdeli Renkli ve seffaf fanus Sessiz Ağızların ses yaptığı kalabalık Gölge olur aklına Ve esamesi okunur Bir, iki, üç Hoş geldin der doğduğu İşlerken derinine Cennet sevgisi |Özgür Özdemir |